- sriauba
- sriaubà sf. sing. (4) žr. sriuba 1: Ot, išvirei sriaũbą – dangus regėt LKKXIII119(Grv).
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
sriaubalius — sriaubãlius, ė smob. (2) žr. sriaubėjas: Ir krūptelėjo, kai vienas žilųjų sriaubalių (alaus gėrėjų) prasižiojo: – Neganyk akių, gaspadoriau! J.Balt … Dictionary of the Lithuanian Language